Lieneke Dijkzeul werd geboren op 7 maart 1950 in Sneek. Ze wilde vroeger schrijfster worden óf paukeniste. Het eerste leek haar het gemakkelijkst: ‘Je schrijft gewoon op wat je voelt, dan wordt het vanzelf een boek.' Als kind schreef ze al veel. Ze hield een dagboek bij en had een aantal penvriendinnen.

Verhalen maken voor school vond ze een feest: ‘Als we in de klas een opstel moesten maken, vroeg iedereen altijd "hoeveel kantjes moet het zijn?" Maar ik vroeg juist "hoeveel kantjes mág het zijn?"'

Uiteindelijk heeft Lieneke de pauken maar gelaten voor wat ze waren en heeft ze zich op het schrijven gestort, nadat ze eerst verschillende baantjes had gehad, o.m. als secretaresse, psychologisch assistente en medewerkster op Schiphol.

De boeken van Lieneke Dijkzeul zijn spannend. Als lezer blijf je steeds nieuwsgierig naar de afloop van het verhaal. Hoewel de boeken over heel verschillende onderwerpen gaan, komt een aantal thema's steeds terug.

Zo speelt in al haar verhalen vriendschap een belangrijke rol. Soms zijn dat gewone vriendschappen, zoals tussen Daan en zijn vriendinnetje Eva in Hou je taai!. Maar soms gaat het over een bijzondere vriendschap, zoals de band die groeit tussen David en de oude dame Bella in De tweede viool.

Eenzaamheid is een ander thema dat vaak in Lieneke Dijkzeuls verhalen terugkeert. Zo heeft Merel Muys uit Een muis met klauwen weinig vriendjes op school en wordt ze vaak gepest. De reden waarom eenzaamheid steeds weer als thema in haar boeken opduikt, is dat Lieneke Dijkzeul meent dat ieder mens in zijn leven ooit op een bepaalde manier met eenzaamheid te maken krijgt. Dat heeft voor iedereen andere gevolgen.

www.lienekedijkzeul.nl