Als kind vond Jorine het belachelijk dat kinderboeken altijd worden geschreven door volwassenen. Daarom besloot ze op haar negende een kinderboek te schrijven. Helaas had ze het erg druk met andere bezigheden, waardoor het manuscript onvoltooid bleef – en verloren ging.

Een decennium of vierenhalf later dook het oude idee voor een kinderboek weer op, maar ja, een kind was ze niet meer. Ging zij ook zo’n belachelijke volwassene worden die kinderboeken schreef? Het gekke was: ze voelde zich nog steeds het meisje van negen. En dat meisje had zin om te schrijven. Dan maar belachelijk.

jorinelamsma.nl